Διαβάζοντας το βιβλίο

«... Κάθε τι που διακρίνεται για το πνευματικό του μεγαλείο, το ευλόγησε και το κατεύθυνε ο Θεός. Αυτό συνέβη και στο έργο των Κωφών. Ο Σεβασμιώτατος κατέστη "σκεύος εκλογής". Ποιος το φανταζόταν; Φτωχό παιδί, πολυτέκνου οικογενείας, με λίγη μόρφωση. Κι όμως ο Θεός είχε το σχέδιό Του. Τον ανέσυρε από την αφάνεια και από τις ταπεινές απασχολήσεις και τον ανέδειξε Ποιμένα των Κωφών.

Και οι Κωφοί έναν τέτοιο Ποιμένα ήθελαν. Να προέρχεται από τον πόνο. Από τη φτώχεια. Από την εργατιά. Από χαμηλή κοινωνική στάθμη. Συγκρατημένο και χωρίς παχιά λόγια. Να τους μιλάει μόνο με την αγαπώσα καρδιά του. Να τους αγκαλιάζει με γαληνό χαρούμενο βλέμμα και να απαλύνει τον πόνο τους, ρίχνοντας βάλσαμο παρηγοριάς στην καρδιά τους.
Ο π. Νικόδημος δεν πρωτοστάτησε σε δραστηριότητες που εντυπωσιάζουν με την εξωτερική τους λάμψη. Δεν στόχευε σε άμβωνες που θα συνήρπαζαν τα πλήθη. "Όχι. Ήταν γεννημένος, ήταν προορισμένος από τον Θεό για μια αθόρυβη πορεία. Μιλούσαν τα μάτια του. Συμπλήρωναν τα χέρια του. Ολοκλήρωνε η καρδιά του. Αλήθεια, οι Κωφοί έναν τέτοιο ήθελαν. Έλειπε ένας Άγιος από την κοινότητά τους. Γι' αυτό θα πω κάτι τολμηρό. Φοβούμαι ότι Νικόδημο δεν θα ξανασυναντήσουν οι Κωφοί στον χώρο τους. 

Για τη διδαχή και την πνευματική ολοκλήρωσή τους ο Σεβασμιώτατος θα παραμένει ο μοναδικός και ανεπανάληπτος "Κατηχητής τους". Ο παιδαγωγός εις Χριστόν. Ο φωτοδότης και μυσταγωγός. Η σιωπηλή κραυγή των Κωφών προς τον Θεό. Αυτός που τους πήρε από το πνευματικό σκοτάδι και τους οδήγησε στο αληθινό Φως. Πράγματι... για τον μακαριστό Μητροπολίτη πρ. Θηβών Νικόδημο το πέρασμα άπό την άγονη, φτωχή πνευματικά γη μας, το πέρασμα του ανάμεσά μας ήταν και παραμένει ένα φωτεινό ορόσημο. Η ζωή του δεν βρίσκεται καλλιγραφημένη σε ογκώδη και πολύτιμα βιβλία. Είναι χαραγμένη βαθιά σε καρδιές. Σ' αυτές τις καρδιές καίει η φλόγα που αυτός άναψε. Αυτές μαρτυρούν ότι ο π. Νικόδημος ήταν ένας φανός του ουρανού, που σκόρπιζε ταπεινά στους γύρω του το Φως του Χριστού. ...  Μπροστά του βάδιζε ο Χριστός και στον ίσκιο Του ακολουθούσε ο ταπεινός Νικόδημος. Πορεία μαζί με τον Κύριο και προς δόξαν Εκείνου. 
Ας έχουμε την ευχή του».

Απόσπασπα από το βιβλίο "Η Νοηματική της αγάπης" 

της Ευτ. Μάστορα, Πάτρα 2009, σελ. 276