«Άγκυρα Ελπίδας ο Χριστός»

«Άγκυρα Ελπίδας ο Χριστός»

(κείμενο εμπνευσμένο από το φετινό σύνθημα

της κατασκήνωσης θηλέων - από τη Μαρ. Παπ.)

Τι γλυκύτερο σύνθημα; Τι γλυκύτερος σκοπός για τη ζωή σου;

Άκου… «Άγκυρα Ελπίδας ο Χριστός». Ψάλλε… «Άγκυρα Ελπίδας ο Χριστός» Πίστεψε ότι… «Άγκυρα Ελπίδας ο Χριστός»

Διάδωσέ το, φώναξέ το, πες το, κράτα το. Μην αφήσεις να σου φύγει και να σκορπιστεί όπως τα φύλλα του δέντρου στον άνεμο.

Πιες το σα νερό. Πέταξε μ’ αυτό, το δέντρο της ψυχής σου. Ποτέ να μη μαραθεί και πάνω απ’ όλα, μην το ξεριζώσεις ζώντας στην απελπισία της καθημερινότητας.

Ζήσε… και τραγούδα… ζήσε την κάθε στιγμή σαν μία και μοναδική, σαν μία και ανάρπαστη, σαν μία και ξεχωριστή. Δεν είναι δύσκολο… Απλά ζήσε σκεφτόμενη ακόμα και την κάθε στιγμή που περνάει έρχεσαι όλο και πιο κοντά στην ΑΓΚΥΡΑ σου… όλο και πιο κοντά στην ελπίδα σου… όλο και πιο κοντά στο Χριστό σου…

Τραγούδα αυτήν την αλήθεια, που όχι μόνο ξέρεις, αλλά και που ζεις και αισθάνεσαι, εκμεταλλευόμενη την κάθε ευκαιρία. Το τραγούδι δεν είναι ντροπή, όπως πολλοί λένε… ακόμα και αν δεν το πιστεύουν… Αντίθετα…

Τραγούδι είναι ζωή και χαρά. Τραγούδι είναι αγάπη και συμπόνια. Τραγούδι είναι συναίσθημα και ιδέα. Τραγούδι είναι παρηγοριά και σκέψη. Τραγούδι είναι ΕΛΠΙΔΑ και να ελπίζεις. Αξίζει να ελπίζεις και να έχεις όνειρα. (Αξίζει να παρακαλείς για αυτά, μα και να πιστεύεις σ’ αυτά. Αξίζει να τα προστατεύεις και να τα υπερασπίζεσαι).

Μην αφήσεις κανέναν να τ’ αγγίξει

Μην αφήσεις τίποτα να σ’ απογοητεύσει για αυτά.

Μην επιτρέψεις να χαθούν τα όνειρα και οι ελπίδες σου.

Είναι τα δικά σου όνειρα και οι δικές σου ελπίδες.

Ανήκουν μόνο σε εσένα και μεγαλώνουν μόνο μέσα σ’ εσένα. Παρόλα αυτά στηρίζονται όχι μόνο από εσένα αλλά κυρίως απ’ το Θεό. Και αυτό είναι το μεγαλύτερο όνειρο, να φτάσεις το μεγαλείο της δόξας Του. Να, μια ελπίδα που πρέπει να γίνεις στόχος.

Μη ρωτάς αν πρέπει να ονειρεύεσαι και να ελπίζεις. Ζεις και αναπνέεις… Γιατί λοιπόν να μην ελπίζεις και για τη ζήση της ψυχής σου;

Και αν ακούσεις να λένε:

«Δεν αξίζει να ζεις» ή «Δεν υπάρχει ελπίδα» ή ακόμα και το γνωστό «Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία», τότε να σηκώσεις κεφάλι, να φωνάξεις και να πεις: «Όχι, δεν είναι έτσι!!! Πάντα πρέπει να ελπίζεις. Και αυτό γιατί η δική μας Ελπίδα με Ε κεφαλαίο, δεν πεθαίνει ποτέ, αφού είναι η ίδια η Αγάπη, η ίδια η Αισιοδοξία, η ίδια η Ομοψυχία, η ίδια η Πίστη… Είναι η ίδια η Ελπίδα που καλλιεργείται και εξαπλώνεται στα χωράφια της ψυχής μας. Αφού είναι ο ίδιος ο Χριστός!!!»

Και τότε θα δεις… Αν ελπίζεις εσύ θα ελπίζω κι εγώ. Αν ελπίζουμε εμείς θα ελπίζουν και οι άλλοι. Αν ελπίζουν οι άλλοι θα ελπίζουμε όλοι. Και τότε θα δεις πρόσωπα χαρούμενα και γελαστά και θ’ ακούσεις να τραγουδούν. Τότε θα ξέρεις ότι η ελπίδα ρίζωσε βαθειά στις καρδιές όλων και δεν ξεριζώνεται πια.

Αφού λοιπόν θα το γνωρίζεις αυτό, γιατί να μη ελπίζεις;

Και θυμήσου:

Θα υπάρχει ελπίδα όσο θα ζεις ξέροντας πως:

«Άγκυρα Ελπίδας ο Χριστός»