Το χρέος μας

Μια μικρή σταγόνα η ζωή του ανθρώπου. Μια σταγόνα στον ωκεανό της αιωνιότητας. Μια ελάχιστη στιγμή στην αχανή έκταση του απείρου. Λίγα δειλά βήματα πάνω στη μικρή μας γη, και σύντομα φθάνει το τέλος.

Και μετά η Αρχή! Σ’ έναν άλλο κόσμο. Σε μιαν άλλη, υπέρχρονη και υπερκόσμια πραγματικότητα.

Ποια είναι αυτή η πραγματικότητα; Ποιος είναι αυτός ο άλλος κόσμος; Τι είναι η αιωνιότητα; Και πώς θα ζήσουμε εκεί;

Όλοι καταλαβαίνουμε ότι είμαστε φορείς μιας αιώνιας ευθύνης. Ότι διαχειριζόμαστε κάτι πολύ μικρό, που όμως έχει άπειρη αξία. Κάτι λίγο, που δεν θα τελειώσει ποτέ. Τη μικρή ανθρώπινη ζωή μας, που θα συνεχισθεί στην αιωνιότητα!

Γιατί έχουμε μέσα μας, αποτέλεσμα της πνοής του Θεού, την αθάνατη ψυχή μας. Γιατί μέσα στα βάθη της υπάρξεώς μας είναι κρυμμένη η εικόνα του Θεού, που έχουμε χρέος να την υπερασπισθούμε, να τη σεβασθούμε και να την τιμήσουμε. Και θα δώσουμε κάποτε λόγο γι’ αυτό. Όταν θ’ αντιμετωπίσουμε τη δικαιοσύνη του Θεού, του παντοκράτορος Κυρίου, που με ειδική φροντίδα και στοργή μας έφερε στην ύπαρξη και με άπειρη αγάπη μας ετοίμασε μια αιωνιότητα δόξας και χαράς...

«Μέλλουσα Κρίση και Αιωνιότητα», 

αρχιμ. Αστερίου Σ. Χατζηνικολάου