.........
Και γίνεται η Νοηματική, η έξοδος στην απέραντη αγκαλιά του
κόσμου για τα πλάσματα του Θεού, που στην ακρωτηριασμένη ακοή τους φαντάζουν
στείρες και σιωπηλές οι πηγές των ήχων και των λόγων και των φωνών. Με τα
σύμβολά της, τις πλαστικές και εκφραστικές κινήσεις των δακτύλων και των
χεριών, εξασφαλίζει την ανάπτυξη της νόησης και της σκέψης, μεταγγίζει την
ελευθερία της γνώσης και της έκφρασης και κατευθύνει προς την ολοκλήρωση της
προσωπικότητας και της ύπαρξης.
Μα η μεγαλύτερη καταξίωση της πολύτιμης αυτής γλώσσας
πραγματοποιήθηκε παλιά, στα 1938, τότε που ο Νικόλαος Γραικός, ο φλογερός και
πρωτοπόρος εκείνος νεαρός ιεραπόστολος, ο μετέπειτα πολυσέβαστος Επίσκοπος
Νικόδημος, του οποίου τα σπλάχνα πυρπολούσε η αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο,
την αγκάλιασε πέρα από δισταγμούς και επιφυλάξεις και αναστολές και μέσα από
τις συμβολικές και παραστατικές της κινήσεις, θησαύρισε μέσα στις σκυφτές και
αποθαρρυμένες ψυχές των προσφιλών του Κωφών το φως του Χριστού και το μήνυμα
της χαράς, της αισιοδοξίας και της ελπίδας.
Απόσπασπα από το βιβλίο "Η Νοηματική της αγάπης"
της Ευτ. Μάστορα, Πάτρα 2009
Κάντε το κόπο να διαβάσετε όλα τα κείμενα. Αξίζουν πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΆνθρωποι φάροι... ευτυχώς που υπήρξαν
ΑπάντησηΔιαγραφή