Ο σοφός Παροιμιαστής προτρέπει να είναι η διαγωγή μας ενώπιον του Θεού και ενώπιον των άνθρώπων επαινετή: «Προνού καλά ένώπιον Κυρίου και άνθρώπων» (Παροιμ. γ' 4). Παραπλήσιες προτροπές απευθύνει και ο απόστολος Παύλος στην πρός Ρωμαίους επιστολή, όπου γράφει: «Προνοούμενοι καλά ενώπιον πάντων ανθρώπων» (Ρωμ. ιβ' 17). αλλά και στη Β' πρός Κορινθίους επιστολή: «Προνοούμενοι καλά ού μόνον ενώπιον Κυρίου, αλλά και ενώπιον ανθρώπων» (Β' Κορ. η' 21).
Η κύρια έννοια των τριών αυτών παραλλήλων χωρίων είναι το να προσέχουμε στη ζωή μας, στις συναναστροφές και τη συμπεριφορά μας και να δίνουμε καλές εξετάσεις ενώπιον Θεού και ανθρώπων.
Πότε δίνουμε καλές εξετάσεις ενώπιον του Θεού; Όταν ζούμε ζωή αληθινής θεοσέβειας. Ένας αρχαίος ερμηνευτής, ο Προκόπιος Γαζαίος, παρατηρεί: «Πρό πάσης άλλης εννοίας, διανοού έμπροσθεν μέν Θεού τό πρός αύτόν εύσεβές». Πριν από κάθε άλλη σκέψη σου, σκέψου πώς θα εκδηλώσεις την ευσέβειά σου στον Θεό. Και ο απόστολος Παύλος στην προς Τίτον επιστολή του μας προτρέπει να ζήσουμε στην παρούσα ζωή με ευσέβεια (β' 12). Τότε είναι επαινετή η διαγωγή μας ενώπιον του Θεού, όταν απ' όλα πιο πολύ μας απασχολεί «ή τού Θεού εύαρέστησις», όταν καλλιεργούμε ένθεο ζήλο και αγάπη προς τον Θεό, όταν έχουμε την ασφαλή πληροφορία της αγαθής συνειδήσεως ότι πορευόμαστε σύμφωνα με το άγιο θέλημα του Θεού.
Ο απόστολος Παύλος είχε την παρρησία να λέει: «Εγώ πάση συνειδήσει αγαθή πεπολίτευμαι τώ Θεώ» (Πράξ. κγ' 1). Τον πληροφορούσε η αγαθή του συνείδηση ότι ζούσε σύμφωνα με το θέλημα τού Θεού, «τό άγαθόν και εύάρεστον και τέλειον» (Ρωμ. ιβ' 2). Ποθούσε να είναι σε όλη του τη ζωή «δούλος Θεού» (Τίτ. α' 1) και να υπηρετεί τον Κύριο με πλήρη αυταπάρνηση.
Το φωτεινό του παράδειγμα να ακολουθούμε κι εμείς. Να ευθυγραμμίζουμε τη ζωή μας σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Νσ βαδίζουμε με συνέπεια την οδό του αγιασμού. Να ζούμε με αληθινή θεοσέβεια!
Πότε δίνουμε καλές εξετάσεις ενώπιον των ανθρώπων; Όταν είμαστε εύεργετικοί, χρήσιμοι και ωφέλιμοι στούς άλλους! Ο έρμηνευτής Προκόπιος Γαζαΐος σημειώνει ότι οφείλουμε «έμπροσθεν τών άνθρώπων» νά καλλιεργούμε «τό πρός αύτούς εύεργετικόν». Κι ο απόστολος Παύλος παρακινεί στην προς Τίτον επιστολή του να φερόμαστε στους συνανθρώπους μας μέ δικαιοσύνη (β' 12), που σημαίνει ότι ούτε στή ζυγαριά θα τους κλέβουμε, ούτε με υπέρογκες τιμές θα πωλούμε τα προϊόντα μας, ούτε θα νοθεύουμε τα προϊόντα μας, ούτε την τέχνη μας θα την ψευτίζουμε. Αλλά θα είμαστε ευσυνείδητοι στο καθήκον μας, τίμιοι στην εργασία μας, ειλικρινείς στις συναλλαγές μας, ελεήμονες και πονετικοί στους συνανθρώπους μας. Κι όλα αυτά δεν θα τα κάνουμε από έπίδειξη ή από ανθρωπαρέσκεια, αλλά «έκ ψυχής», «ώς τώ Κυρίω», σαν να τα κάνουμε στον ίδιο τον Κύριο (Εφεσ. ς' 6-7).
Επίσης να προσέχουμε, «ώστε μηδενί διδόναι πρόφασιν σκανδάλου». Να μη δίνουμε σε κανέναν αφορμή να μας κατηγορήσει ούτε για πλαστογραφίες, ούτε για απόκρυψη αληθών στοιχείων, ούτε για ψεύδη, ούτε για θυμούς, ούτε για άσεμνο ντύσιμο, ούτε για προκλητική συμπεριφορά.
Κι ακόμη να προσέχουμε οι λόγοι μας να είναι γλυκείς, για να μην πληγώνουν τους άλλους. Να είναι «άλατι ήρτυμένοι», αλατισμένοι, για να νοστιμίζουν και να οικοδομούν. Τα αισθήματά μας να είναι φιλάδελφα προς τους συνανθρώπους μας. Οι άλλοι άνθρωποι διαισθάνονται αν τους αγαπάμε αληθινά ή υποκριτικά, αν είμαστε ειλικρινείς ή ανειλικρίνεις, αν έχουμε ιδιοτέλεια ή ανιδιοτέλεια, αν έχουμε αγαθό ή πονηρό λογισμό.
Με δυο λόγια φροντίζουμε ώστε οτιδήποτε λέμε ή κάνουμε να είναι «εις διδασκαλίαν» και «πρός οίκοδομήν» των συνανθρώπων μας (Ρωμ. ιε' 2, 4), να συμβαδίζουν τα λόγια με τα έργα μας, να δίνουμε καλή μαρτυρία, να είμαστε «έπιστολή Χριστού», «γινωσκομένη και άναγινωσκομένη ύπό πάντων άνθρώπων» (Β' Κορ. γ' 2-3). Καταβάλλουμε φιλότιμη προσπάθεια να είναι η διαγωγή μας άψογη ενώπιον του Κυρίου και ενώπιον των ανθρώπων.
Αν δεν δίνουμε καλές εξετάσεις ενώπιον Θεού και ανθρώπων, γινόμαστε αφορμή να κακοσυσταίνεται το Ευαγγέλιο και να βλασφημείται το όνομα του Θεού στα έθνη. «Τό όνομα του Θεού δι' ύμάς βλασφημείται έν τοις έθνεσι» (Ρωμ. β' 24). Ενώ, αντίθετα, αν ακτινοβολούμε το φώς του Χριστού, δημιουργούμε ατμόσφαιρα γαλήνης και ειρήνης στο περιβάλλον μας, ζεστασιά στις ανθρώπινες σχέσεις, στηρίζουμε τους νέους στον άγιο φόβο του Θεού, δείχνουμε σε όλους αγάπη και καλοσύνη και γινόμαστε αφορμή να δοξάζεται το άγιο όνομα του Θεοΰ. Διότι βλέπουν οι άνθρωποι τα καλά έργα μας και δοξάζουν «τόν πατέρα ήμών τόν έν τοις ούρανοίς» (Ματθ. ε' 16).
Περιοδικό “Ο ΣΩΤΗΡ”
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου