Η Χαρά Νικοπούλου κατά την παραλαβή δήλωσε: "Ευχαριστώ θερμά την Ακαδημία Αθηνών, που στο πρόσωπό μου παρασημοφορεί την φιλοπατρία και τη διαμόρφωση, κυρίως εθνικής συνείδησης στους μαθητές μου, η οποία περιλαμβάνει ολόκληρη την ιστορία της Ελλάδας, κυρίως όμως, τη σκλαβωμένη Β. Ήπειρο, από την οποία κατάγομαι.
Το μετάλλιο αυτό ανδρείας αποτελεί για μένα ηθική δέσμευση να συνεχίσω με μεγαλύτερη πίστη τον αγώνα μου μέχρι την τελική δικαίωση του έθνους μας. Το αφιερώνω στα δικά μου πομακόπουλα της Θράκης".
Θερμά συγχαρητήρια στην κ. Χαρά Νικοπούλου. Το παράδειγμά της ας εμπνέει όλους τους συναδέλφους της.
Αξιότιμε κύριε Πρόεδρε της Ακαδημίας Αθηνών,
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν έτει 2010, όπου η Ελληνική Κυβέρνηση αφαιρεί τον όρο Εθνικής από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων και περιθωριοποιεί ως ακραίους εθνικιστές τους απλούς Έλληνες που αγαπούν το Έθνος και την Πατρίδα τους, Ευχαριστώ θερμά την Ακαδημία Αθηνών,
που στο πρόσωπό μου παρασημοφορεί τη Φιλοπατρία και τη διαμόρφωση Θρησκευτικής, αλλά κυρίως Εθνικής συνείδησης στους μαθητές μου, η οποία για όλους τους Έλληνες περιλαμβάνει τη σκλαβωμένη Βόρειο Ήπειρο από την οποία κατάγομαι, τη Μακεδονία μας στην οποία γεννήθηκα και η ελευθερία της οποίας τελεί υπό διαπραγμάτευση, τη Θράκη και την Κύπρο που καταδυναστεύονται από τους τούρκους και τους Ελεύθερους πολιορκημένους Έλληνες που ζουν στον Άγιο Παντελεήμονα.
Ολόκληρη η δήλωση:
Αυτό το Μετάλλιο Ανδρείας αποτελεί για μένα ηθική δέσμευση να συνεχίσω με μεγαλύτερη Πίστη τον αγώνα μου, μέχρι την τελική δικαίωση του Έθνους μας.
Το αφιερώνω στα δικά μου Πομακόπουλα της Θράκης.
(Αίθουσα Τελετών της Ακαδημίας Αθηνών, Πανηγυρική Συνεδρία της 28ης Δεκεμβρίου 2010).
1. Αργυρό μετάλλιο της Ακαδημίας απονέμεται στην κυρία Χαρά Νικοπούλου, δασκάλα στο Μεγάλο Δέρειο του νομού Έβρου κατά την περίοδο 2004 – 2008 διότι παρά τις αντιξοότητες που συνάντησε κατά την εκτέλεση του έργου της, εξετέλεσε τα καθήκοντά της κατά τρόπο αντάξιο της μεγάλης αποστολής της διδάσκοντας τα παιδιά που της εμπιστεύθηκε η Πολιτεία σύμφωνα με τις αρχές της ελεύθερης σκέψης, της ανεξιθρησκείας και της αλήθειας, χωρίς να υπολογίσει αντιθέσεις που έθεταν σε κίνδυνο την ίδια.
ΑπάντησηΔιαγραφή