........
Εδώ και πεντακόσια χρόνια, αυτοί που αυτοδιαφημίζονται σαν "ελεύθερα πνεύματα" φλέγονται απ' την επιθυμία να δολοφονήσουν ακόμη μια φορά τον Ιησού, να τον σκοτώσουν μέσα στις καρδιές των ανθρώπων... Ωστόσο, ύστερα από μια τέτοια σπατάλη χρόνου και πνεύματος, ο Χριστός δεν έσβησε από τη γη... Λένε πως η θρησκεία του είναι θρησκεία των αρρώστων και των ετοιμοθάνατων κι όμως γιατρεύει τους ασθενείς κι ανασταίνει τους πεθαμένους. Τον λένε πως είναι Θεός της λύπης, ενώ αυτός εξωθεί τους δικούς τους στη χαρά και τους υπόσχεται ένα αιώνιο συμπόσιο χαράς. Λένε πώς έφερε τον πόνο και την απονέκρωση της σαρκικής χαράς στον κόσμο, ενώ αυτός όταν ζούσε έτρωγε και έπινε, άφηνε να του αρωματίζουν τα μαλλιά και τα πόδια, μισούσε τις υποκριτικές νηστείες και τους ματαιόδοξους μετανοούντες.
Πολλοί του έχουν στρέψει τα νώτα επειδή δεν Τον γνώρισαν.
Ο Χριστιανισμός δεν ανήκει στο παρελθόν. Ανήκει στο μέλλον. Δεν είναι παλαιός, δεν είναι αρχαίος, δεν είναι ξεπερασμένος, εξαντλημένος και νεκρός, όπως τόσοι και τόσοι ένδοξοι δυστυχισμένοι έχουν φωνάξει. Είναι το πιο παρθενικό και καινούργιο πράγμα του κόσμου. Δεν άρχισε ακόμα. Μόλις τον υποπτευόμαστε. Πρόκειται πολύ περισσότερο για μια ελπίδα παρά για μια νοσταλγία. Ως λόγος, το Ευαγγέλιο έχει ηλικία είκοσι αιώνων. Ως εφηρμοσμένη όμως πραγματικότητα, όλο και πρόκειται να γεννηθεί.
Ο Καίσαρας θορύβησε την εποχή του περισσότερο από τον Ιησού. Ο Πλάτων μίλησε για την αλήθεια με πιο άφθονα λόγια από το Χριστό. Αλλά ποιος υποφέρει ψυχικά σήμερα για τον πρώτο; Και ποια καρδιά αλλάζει από το διάβασμα των έργων του δευτέρου; Απεναντίας, ο Χριστός είναι πάντα ζωντανός ανάμεσά μας. Υπάρχουν πάντα όσοι τον λατρεύουν κι όσοι τον μισούν. Υπάρχει ένα πάθος υπέρ και ένα πάθος κατά του Χριστού. Και η μανία ακριβώς αυτή τόσων και τόσων εναντίον του, βοά ότι ο Χριστός δεν ανήκει μονάχα στο παρελθόν.
ΤΖΙΟΒΑΝΙ ΠΑΠΙΝΙ (1881-1956)
Τζιοβάνι Παπίνι (1881-1956): Ιταλός κριτικός της λογοτεχνίας, φιλόσοφος, μυθιστοριογράφος και ποιητής. Γεννήθηκε στη Φλωρεντία από άθεο πατέρα. Παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας και ιατρικής στις αντίστοιχες σχολές του Ινστιτούτου Ανωτάτων Σπουδών Φλωρεντίας, αλλά ασχολήθηκε ιδιαίτερα με τη δημοσιογραφία, τη λογοτεχνία και τη συγγραφή. Έγραψε δεκάδες μελέτες και άρθρα και πάνω από 60 βιβλία! Ενώ αρχικά ήταν σοσιαλιστής επαναστάτης, βαθμιαία έγινε πιστός χριστιανός, με πρωτοποριακό νου και οξεία κρίση στα θεολογικά θέματα. Σπουδαία έργα του είναι τα "Γράμματα στην Ανθρωπότητα" (1953), "Αυγουστίνος", "ο Διάβολος" κ.ά. Ασφαλώς το σπουδαιότερο που τον καθιέρωσε είναι "Η Ιστορία του Χριστού". Για το βιβλίο αυτό ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος έγραψε ότι "ο Παπίνι ανήκει στα ευγενέστερα πνεύματα του αιώνα μας που έγραψε έναν απ' τους καλύτερους βίους του Ιησού Χριστού".
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή επιλογή του κειμένου.
Πολύ μου άρεσε.
Δεν ανήκει στο παρελθόν αλλά στο μέλλον... Καλή διαπίστωση
ΑπάντησηΔιαγραφή