Αιμίλιος Πολυγένης: Θεωρείτε ότι το κοινωνικό έργο της Εκκλησίας αξιολογείται σωστά από τους φορείς της πολιτείας;
Μητροπολίτης Νικόλαος:
Ασφαλώς, όχι. Αλλά η ευθύνη είναι κατά κύριο λόγο δική μας. Δεν έχουμε
βοηθήσει την κοινωνία να μας καταλάβει. Ούτε η γλώσσα μας επιτρέπει να
μας γνωρίσουν.
Όσον όμως αφορά στο κοινωνικό έργο της Εκκλησίας, οι επικριτές της είτε το αποσιωπούν, είτε το αγνοούν, είτε το υποτιμούν.
Θα
ήθελα στο σημείο αυτό να κάνω μία απαραίτητη διευκρίνηση. Το κοινωνικό
έργο δεν αποτελεί σκοπό της Εκκλησίας. Η Εκκλησία δεν είναι κοινωνικός
οργανισμός· είναι πνευματικός.
Τα
μοναστήρια και οι ναοί είναι πιο κοντά στον σκοπό και την αποστολή της
-έστω και αν υποθέσουμε ότι δεν προσφέρουν κοινωνικό έργο- παρά τα
κοινωνικά ιδρύματα. Τα δεύτερα αποκτούν αξία όταν εξαγιάζουν τους
διακονούντες και όχι όταν μόνον λύνουν το πρόβλημα των διακονουμένων.
Παρά
ταύτα, οι μεγάλοι μας άγιοι καλλιέργησαν την κοινωνική προσφορά ως
αποτέλεσμα έμπρακτης αγάπης προς τον αδελφό, στηριζόμενοι στα λόγια του
Κυρίου «επείνασα και εδώκατέ μοι φαγείν, εδίψησα και εποτίσατέ με,
ξένος ήμην και συνηγάγετέ με, γυμνός και περιεβάλετέ με, ησθενησα και
επεσκέψασθέ με, εν φυλακή ήμην και ήλθετε προς με... και εφ' όσον
εποιήσατε ενί τούτων των ελαχίστων εμοί εποιήσατε».
Στη
βάση αυτής της διδασκαλίας ο Απόστολος Παύλος έγραψε τον ύμνο της
αγάπης, οι χριστιανοί της Καρχηδόνας εξάλειψαν με την αυτοθυσία τους
την επιδημία της πανώλης, ο Μέγας Βασίλειος έκανε την Βασιλειάδα, και ο
Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος είπε:
«εάν πηγαίνοντας στην Εκκλησία
συναντήσεις έναν φτωχό, πάρτον σπίτι σου· κάνεις το σπίτι σου ναό.
Βάλτον να καθίσει στο τραπέζι σου· κάνεις το τραπέζι σου αγία Τράπεζα.
Δώστου να φάει από το φαγητό σου· κάνεις το ψωμί και το κρασί σου θεία κοινωνία».
Απόσπασμα από τη συνέντευξη του Μητροπ. Μεσογαίας
κ. Νικολάου στο εκκλησιαστικό πρακτορείο romfea
και στο δημοσιογράφο Αιμ. Πολυγένη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου