Αγ. Νικόδημος ο Αγιορείτης - 200 χρόνια από την κοίμησή του (Ι)

200 χρόνια συμπληρώθηκαν εφέτος από την οσιακή κοίμηση του Αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Αξίζει λοιπόν να αναφερθούμε, έστω και συνοπτικά, στον μεγάλο αυτό Διδάσκαλο της Εκκλησίας και του Γένους, ο οποίος σφράγισε με τη ζωή και το έργο του τη νεότερη εκκλησιαστική ιστορία.


Ο Άγιος Νικόδημος (1749-1809), κατά κόσμον Νικόλαος Καλλιβούρτζης, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νάξο από πιστούς και ευσεβείς γονείς. Από μικρός έδειχνε ιδιαίτερη έφεση στα γράμματα και παρουσίαζε έκτακτα χαρίσματα και ικανότητες. Διέθετε μοναδική οξύνοια και σπάνια μνήμη. Αρκούσε μία μόνο φορά να διαβάσει οποιοδήποτε βιβλίο για να το θυμάται σε ολόκληρη τη ζωή του. Γνώριζε άριστα γαλλικά, ιταλικά και λατινικά. Γενικά, απέκτησε μία πολύπλευρη μόρφωση που του άνοιγε δρόμους για μια λαμπρή κατά κόσμον σταδιοδρομία. Ωστόσο ο ίδιος προτίμησε να εγκαταλείψει αυτήν την προοπτική και να υποτάξει τα χαρίσματα και όλο τον εαυτό του «εις την υπακοήν του Χριστού» (Β΄Κορ.ι΄5).


Ανεχώρησε για το Άγιον Όρος και εκάρη μοναχός με το όνομα Νικόδημος. Το υπόλοιπο της ζωής του το έζησε στη μοναχική πολιτεία με έντονους ασκητικούς αγώνες: εξαντλητική νηστεία, καθημερινή μελέτη και αδιάλειπτη προσευχή. Παράλληλα επιδόθηκε στη συγγραφή βιβλίων με σκοπό την οικοδομή των πιστών χριστιανών. Ωστόσο η σκληρή άσκηση και οι εντατικοί συγγραφικοί του μόχθοι κατέβαλαν τις σωματικές του δυνάμεις. Ασθένησε βαριά και σε ηλικία 60 ετών εκοιμήθη.


Ύστερα από την επίσημη αναγνώρισή του ως Αγίου, η μνήμη του τιμάται την ημέρα της κοιμήσεώς του (14 Ιουλίου). 

Περ. Ο ΣΩΤΗΡ, τ. 1990, 1.12.09