Σημειώσεις από το διήμερο

Ο Νώε ευγνωμονεί το Θεό για τη σωτηρία… Οι άνθρωποι όμως έχουν κενό… Με αλαζονεία ζητούν να υψώσουν πύργο που να ενώνει τη γη με τον ουρανό. Κατάληξη η ΒΑΒΕΛ. Αργότερα στα κείμενα των αρχαίων Ελλήνων συγγραφέων είναι εμφανής η αναζήτηση κάποιου Θεού. Δεν έχουν όμως την αποκάλυψη του Θεού. Η «κάθαρση» στην Εκκλησία μας ονομάζεται μετάνοια. Κορυφαία παραδείγματα ο Ζακχαίος και ο Άσωτος. Σήμερα έχουμε κενό μέσα μας… Γιατί δεν μπορούμε να καταλάβουμε την έννοια της δικαιοσύνης του Θεού (διαφέρει από αυτή των ανθρώπων) … και προσπαθούμε να το καλύψουμε… - Ασχολούμενοι με ασήμαντα πράγματα στην ουσιαστική διάστασή τους - Κοιτώντας τι κάνουν οι άλλοι Το εσωτερικό κενό οδηγεί πολλές φορές στην κατάθλιψη (τρίτη αρρώστια παγκοσμίως) ή σε άλλους δρόμους επικίνδυνους (ναρκωτικά) Ο ανασασμός της ψυχής μας είναι τα μυστήρια της Εκκλησίας, η Θ. Κοινωνία. Η αποκαραδοκία μας είναι η βασιλεία των Ουρανών. Είναι διαπιστωμένο. Όποιος κατέθεσε το κενό του στα πόδια του Χριστού σώθηκε. Ο Πέτρος το έκανε, ο Ιούδας όχι. Σ’ ευχαριστώ Θεέ μου γιατί μου είπες να Σ’ αγαπώ!

Τα παραπάνω είναι σημειώσεις από το θέμα που ανέπτυξε ο π. Νίκων Χαρέας στους παλαιούς κατασκηνωτές την Κυριακή το πρωί 9.8.09