Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον

Δεκαπενταύγουστος, και γονατιστός στην Παράκληση της Παναγιάς την αισθάνεσαι να σκύβει ν' αφουγκραστεί τον πόνο τής ψυχής σου και μαζί να σου εμπιστευθεί την εμπειρία τής δικής της: Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον... Νιώθω το μεγαλείο του Θεού... Ο εαυτός σου, οι άλλοι, όλοι οι άνθρωποι είναι μικροί, γεμάτοι ατέλεια κι αδυναμία. Πολλές φορές θα προδώσουν την εμπιστοσύνη σου. Μην απογοητεύεσαι. Ο Θεός είναι τέλειος, παντοδύναμος. Ο Θεός είναι μεγάλος. Δόξες και τιμές περιμένεις ή... σε περιμένουν. Μη σε συνεπαίρνουν, κούφιες είναι. Το αληθινό μεγαλείο ο Θεός μόνο το κατέχει και το χαρίζει σ' όσους το ποθούν. Ο Θεός είναι μεγάλος κι αυτό θα το μάθει ο κόσμος, αν ακούει, αν βλέπει εσένα να μιλάς για το μεγαλείο Του με τα λόγια σου και τα έργα σου… Και είπε Μαριάμ: «Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον...». Ο Θεός είναι μεγάλος. Νιώθω το μεγαλείο Του, τον δοξάζω, τον ανυμνώ... Το χαρμόσυνο τραγούδι της Παναγίας μας διαπερνά τους αιώνες και φθάνει στην εποχή μας, στην ψυχή μας . Κι εμείς ο νέος Ισραήλ συντονισμένοι στο ρυθμό του «την Θεοτόκον μεγαλύνωμεν»

Από το π.τ.Ν. τεύχος 714, Αύγουστος 2009