Προς νέους...

... Ποία ἡ θέσις τοῦ Χριστιανοῦ καί μάλιστα τοῦ νέου μέσα εἰς αὐτήν τήν νέαν πραγματικότητα; Θά ἐγκλεισθῆ εἰς τόν ἑαυτόν του, ἀδιαφορῶν δι᾿ ὅσα συμβαίνουν γύρω του; Θά εἴπη : - Ἄφησε τόν κόσμο νά πορεύεται τήν πορείαν του, ἐγώ εἶμαι ἐν τάξει εἰς τόν μικρόκοσμόν μου; Ἀλλά τοῦτο θά ἦτο λιποτακτική ἄρνησις τοῦ χρέους ἔναντι τῶν ἄλλων ἀνθρώπων! Ὁ Χριστός εἶναι «ὁ ἀμνός τοῦ Θεοῦ ὁ αἴρων τήν ἁμαρτίαν τοῦ κόσμου» (Ἰωάν. 1,29), κατά τήν μαρτυρίαν τοῦ Τιμίου Προδρόμου καί Βαπτιστοῦ Ἰωάννου. Ἦλθεν ὡς φῶς εἰς τόν κόσμον, διά νά σώσῃ τόν κόσμον: «Ἐγώ φῶς εἰς τόν κόσμον ἐλήλυθα, ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ ἐν τῇ σκοτίᾳ μή μείνῃ... οὐ γάρ ἦλθον ἵνα κρίνω τόν κόσμον, ἀλλ᾿ ἵνα σώσω τόν κόσμον» (Ἰωάν. 12,46-47). Ὄχι μόνον μέχρις ἐκεῖ, ἀλλά καί παρέδωσε τήν σάρκα Του εἰς θάνατον, «ὑπέρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς» (Ἰωάν. 6,51) «ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς Αὐτόν μή ἀπόληται, ἀλλ᾿ ἔχῃ ζωήν αἰώνιον» (Ἰωάν. 3,16). Αὐτά δημιουργοῦν ἀναλόγους ὑποχρεώσεις ἔναντι τοῦ κόσμου καί εἰς ἡμᾶς, οἱ ὁποῖοι ἔχομεν κληθῇ νά εἴμεθα «τό φῶς τοῦ κόσμου» (Ματθ. 5,14) καί ἐλάβομεν παραγγελίαν ἀπό τόν Κύριον: «οὕτω λαμψάτω τό φῶς ὑμῶν ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὅπως ἴδωσιν ὑμῶν τά καλά ἔργα καί δοξάσωσι τόν Πατέρα ὑμῶν τόν ἐν τοῖς οὐρανοῖς» (Ματθ. 5,16). Θά σταθῶμεν, λοιπόν, μέ ὑψηλόν αἴσθημα εὐθύνης ἔναντι τοῦ κόσμου. Δέν θά ἐκκοσμικευθῶμεν. Δέν θά ταυτισθῶμεν μέ τόν κόσμον καί τήν ἁμαρτίαν του, δέν θά γίνωμεν καί ἡμεῖς κόσμος, ἀλλά θά κάμωμεν εὐχαριστιακήν χρῆσιν τοῦ κόσμου καί διακριτικήν καί λελογισμένην χρῆσιν τῶν ἐργαλείων, τά ὁποῖα διαθέτει ὁ σημερινός κόσμος, ad majorem Dei gloriam, ὅπως ἔλεγον οἱ Δυτικοί Χριστιανοί, καί πρός ἕλκυσιν εἰς Χριστόν πολλῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι συμβαίνει νά ἀγνοοῦν τόν Σωτῆρα καί τό Εὐαγγέλιον...

Χαιρετισμός της Α.Θ. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ στην έναρξη των εργασιών του Β´ Διεθνούς Συνεδρίου Ορθοδόξου Νεολαίας (Φανάρι, 11-16 .7 .07)